Hikayelerim

Bu dünyaya deneyimlemeye geldik  hepimiz deneyimlemeyi öğrenmeyi kendi yolumuzu bulmaya geldik tam olan unuttuğumuz benliğimizi kucaklamaya hatırlamaya  geldik... En büyük çelişkimizi kendimizle yaşıyor olsakta   hepimiz öğrendik bir bakıma farkındalık yolunda yürümeyi, tökezlesek dahi çaba göstermeyi dünya zaten bize öylesine güzel sunuyor ki bunu son zamanlarda şaşırmamak elde değil açıkcası yolu olana ... Ancak yolumuz daha…

Gitmiş gibi görünsede her daim burada olan kendisini hissettiren güçlü bir kaynak değil mi geç-miş takdir bekleyen onurlandırılmayı  bekleyen güçlü yanımız  adı üzerinde geç-miş  gitmiş ancak yaşanmış ne olursa olsun acısıyla tatlısıyla neşesiyle sana eşlik etmiş her daim düşük devinimde mi yaşadık hayır elbetteki öyle anlar oldu ki sevgiyle sarmaladı, öyle anlar geldi ki tatmadığın lezzette…

Unutmayın dağınık bıraktığınız her şey yaşamınızda bir noktayı kapatıyor bir sorgulayın neyi yarım bırakıyorsunuz neyi dağıtıyorsunuz ....ister kendi mekanınızda ister bir başka çevrede nerede olursa olsun..o başkasının mekanı demeyin yaptığınız şey sizin enerji akışınızla ilgili nerede kendinize bunu yarattınız bakmanız gerekir..Nerden çekildiği önemli  soylardan mı size yansıyan yoksa kendi kazanımlarınız mı zihinsel dağınıklıktan değil kasıt .mekanlar…

Hani hep söylenme modundayız ya İnsanoğlu işte bir türlü mutluluk yolunu bulamıyor oysa nasılda içinde mutluluğun... paylaşmanın emeğin sevginin sevilmenin ancak fark edemiyor.. Sürekli bir şikayet sürekli bir hoşnutsuzluk o alan o kadar dar ki sıkışmışlık enerjisinde kalmaktan besleniyor...Keyif alıyor adeta..... Şikayet etmek şikayeti dile getirmek olmayana odaklanmak gücün kendinde olduğunu sanmak... şikayet enerjisine memnuniyetsizlik enerjisine…

Sanrılarılarıyla sanmalarıyla yaşayan insanoğlu iyi ki kötü hiç farketmez hepimiz dedikodu yapıyor kibre düşüyor hor görüyor biraz hasetlik yapıp çekiştirmeler ile  besleniyoruz adeta keyif alıyoruz ..Çekiştirmek aşağılamak hor görmek hep haz veriyor İnsanoğlu'na besliyor yaralı ruhları ..Haz neydi zarardı şeytaniydi aslında dozajı şaştığında ....geldiği topraktan bağını koparmış kökünden ayrışmış dengede duramayan gövdesinden gittikçe uzaklaşan hastalıklı…

Nefes almam için verilen bu yaşamda karşıma çıkan küçük  büyük hiç bir oluşumun hiç bir kişinin karşıma  boşuna çıkmadığını bugün bir kez daha anlattı hayat bana.. Öyle bir zaman gelir ki yaptığın her şeyi sorgularsın ister istemez sorgulatan durumları tattırma zamanı geliyor yaşam bu ..Bazen çok kolay ilerlersin ya da tam tersi öyle bir geri…

Güven neydi Sadakatti, ahlaki değerlerdi ,merhametti şefkatti, sınırlardı.. hepimiz için farklı anlam taşır her bir oluşum her bir kavram... Nasıl ki İnsanlarda aynı değilse kavramlarında  yansımalarını duygularında ifadelerinde aynı olmasını bekleyemeyiz .. yaşam döngüsünde insan yapısı içerisinde, yaşanılanlara  karşı davranış belirlediğimiz kesin, kendi içimizde bazen bilinçli bazen de istem dışı ama mutlak belirliyoruz bunu içgüdüsel olarak ..…

Değersiz bir tek an olmadığı gibi gereksiz tek bir deneyim de yok. . Cehalet halimizdeki tapınmalarımızı yok etme zamanı şimdi.. Nefsani benliklerden arınmanın zamanı.. Yeniden yapılanmanın zamanı.. Eski benliklerin farkına varıp dönüştürme, kendimizi donatma zamanı.. İçindeki tüm alemleri keşfetme zamanı.. Farkına varma, farketme zamanı.. Anlamak , anlayışla karşılamak zamanı.. Yargılamadan ,incitmeden, sabırla kabul etme zamanı.. Karşındakinin senden bir parça olduğunu seni sana yansıttığını görme…