Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Yaranın küçüğü büyüğü yoktur, tıpkı yalan gibi;   

Sanrılarılarıyla sanmalarıyla yaşayan insanoğlu iyi ki kötü hiç farketmez hepimiz dedikodu yapar kibre düşer hasetlik yapıp çekiştirmeler ile  besleniriz .. haz veriyor İnsanoğlu’na farkında olmadan  besliyor yaralı ruhları ..Haz neydi zarardı şeytaniydi aslında dozajı şaştığında ..geldiği topraktan bağını koparmış kökünden ayrışmış dengede duramayan gövdesinden gittikçe uzaklaşan hastalıklı ağaçlar gibi  şeytani dürtülerin arasında savruluyoruz her tarafa, özümüzden uzakta birliğinden ayrı…

Belki farkında belki farkında olmayarak  insanoğlu her türlü yarayı açmakla mükellef insan kalbinde ..şiddet uygulaması, darp etmesi tacizde bulunması gerekmiyor sözsel olarakta bunu yapabiliyor..

Bilmediği sadece varsaydığı fikir yürüttüğü yaşananların yaşanılanların üzerine eklemeler yaptığı sürece…bu şiddeti uygulamayı yapıyor…Açtığı yaranın getirdiği sorumluluğun farkında dahi olmayarak..

İki fincan kahve eşliğinde gelen sohbette iki lafın beli ne hikayeler yazılıyor… Dedikodu güzeldir cezbedici olabilir  hepimiz yapıyoruz ancak “dedi “kısmında kaldığımız takdirde  yada “oldu” ya da “gördüm” kısmında kalırsak zararsız geçer…Oysa tam tersi hepimiz fikrimizi kendi düşüncemizi ve olmayana yani “kodu” kısmında  bunu sanrılara sanılsamalara  çeviriyoruz ki işte burda  bir durrr hemen geri vites.. dedi yi “dedi/ko/duya” çevirme …koyma üstüne ekleme..

Söylediğin ne kadar gerçek net miyiz? gerçekle alakası olmayan ispatlanması mümkün dahi olmayan durumdan ne kadar fayda sağlayabilirsiz ki. Yanılırsın doğrusunu bilmeyi değil kendi kurduğun mahkemende idam fermanını yazarız ,

Büyük bir vebal, Nasıl büyük bir hak yemektir, nesline hangi tohumları ektiğinin farkında olsan yapabilirmiyiz.Yaptığın dönüp seni vurduğun yerden vurur öyle bir vurur ki ne olduğu kavrayamazsın dahi, Ateşi söndüremeyecek duruma gelirsin..içine düştüğün girdaptan çıkışın yolunu bulamazsın ne yazık ki kul hakkı böyle bir şey ateşinde kavrulur durursun.. Vebalini silemezsin..İlahi sevginin kapısı senin için kapanır.. Ta ki dönüp dolaşıp senin kapını çalana kadar….aynı durum ayamazsın aymanın idrakına dahi varamıyabilirsin…öyle bir vebaldir..

Ne der ilahi kitaplarda ne olursa olsun Kul hakkıyla gelme der….İnsan makamından uzaklaşma..Şahit olmadan şeytanı evliya edinme…

Figen Tekkol

23.09.2022

 

#unutmaemibiryaşamhikayesi #unutmaemi #farkındalıkzamanı #kendimenot #bilistedim 

Yorum Yap