En büyük korkumuz olduğumuz gibi görünmek olabilir mi ;
yaralı çocuk kalbimizin ortaya çıkması misal,
en sert köşelerimizin en keskin düşüncelerimizin yansımalarını görmek ne dersiniz,
Mızmız halimizin kabulsüzlüğü, fikirlerimizin yargılanması,
Hissedilmeyen pamuk kalbimizin çırpınışlarının görülmesi,
Ele avuca sığmayan hallerimizin bilinmesi,
her duygunun ardına saklanıp çıtayı yüksek tutma halimiz,
cesaretsiz kaldığımız anların bilinmesi,
aldatılmalarımız, aldatmalarımız bastırılmış öfkelerimizin gün yüzüne serilmesi,
tutsak kalmış zihinlerimizdeki mazeretlerimizin bilinmesi,
bağımlılık hallerimiz görülmesi,
kendimizden kaçışlarımız,
sırt çevirişlerimiz ,
ortada kalışlarımız,
hırslarımız,
küskünlüklerimiz,
hep mi güleriz an gelir katıla katıla ağlarız,
an gelir yıldız gibi ışıldarız,
an gelir iyilik perisi olabiliriz,
an gelir içindeki tüm çakiler çıkarda başka bir hale bürünürsün, tüm çatlak düşüncelerinin ortaya serildiği halinle,
en ürkek halinin görülmesi belki de senin için en hassas olan durumun herkese alay konusu olarak paylaşılması , en büyük korkunun insanın eline geçmesi,
en kızgın halimizin bilinmesinden aciz kaldığımız her halin görünmesi, daha neler ekleyebiliriz kim bilir hepimizde farklı senaryolar mevcut…
Hep mi mükemmeliz hiç mi arızamız yok …
kendimizden ayrı gördüğümüz bir o kadar da kendimizle özleşen yanlarımız kendi içimizde dahi kabul görmezken hayatta nasıl yer bulsun…oysa ne kadar basitti..Zorlukları kolaya çevirmek….Ne kadar Kutsaldı…
Figen Tekkol 30.09.2022
#unutmaemi #unutmaemibiryaşamhikayesi
30.09.2022